Vorig jaar had ik van Erik voor mijn verjaardag een TOMS-cursus gekregen en zodoende mijn C-Licentie gehaald. Omdat er in 2008 een boel ge-emmer was over geluid en het niet duidelijk was of er op Assen echt geracet zou kunnen worden met de ZAC heb ik vorig jaar geen licentie aangevraagd. Alleen 't papiertje kost al 155 euro en dan heb je nog geen meter gereden.
Dit jaar was er minder gedoe in verband met geluid (zo lang je uitlaat maar stil is en de binnenkant van je kuip beplakt is met geluidsdempend spul tenminste). Het moest er dus maar eens van komen..
De 4 uurs Endurance van de club MET op 2 juli stond al tijden in de planning van Erik, en toen bleek dat de dag ervoor een ZAC race was besloten we dat dit een mooie trainingsdag voor Erik zou zijn en dat ik mijn ZAC debuut zou gaan maken. Mijn laatste circuit kilometers had ik in augustus 2008 op Spa gereden, dus had ik al dagen van tevoren kriebels in mijn buik als ik dacht aan wat ik 'moest' doen. Ik had nog nooit op Zolder gereden, nog nooit zonder marshall een nieuw circuit verkend en nog nooit 'echt' geracet....
De weersvoorspellingen waren geweldig en konden de regenbanden dus thuisblijven. Op dinsdag werden dus alle spullen (zie lijstje hieronder) in de bus en de caravan geladen en vertrokken we richting Zolder.
Gelukkig geen file dus konden we nadat we de boel hadden opgezet en uitgeladen nog gezellig barbeknoeien met Erik's Endurance Teammaten Bart en Onno. Tegen verwachting in sliep ik die nacht best goed en was dus op woensdagochtend fris en fruitig voor het inschrijven en de technische controle. Er waren 28 deelnemers in de S0, de 'beginners' klasse waar ik in van start zou gaan.
We gaan racen en nemen mee:
Ik ging als laatste de baan op. Eerst maar eens kijken hie de rest het doet. Na het 2de rondje had ik het idee dat ik harder kon dan de dame die voor me reed dus ik er voorbij! Daarna kwam ik nog een man of 2 tegen die ik ook ingehaald heb maar verder was het een eenzame training. Ik werd echter niet ingehaald.
Ik ging wat vlotter van start en haalde meteen al een paar mensen in waardoor ik kon aansluiten bij een groepje van aan man of 5 en een 'sleepje' kreeg. Uiteindelijk liepen de 3 toch een beetje weg. Ik dacht “no giuts no glory” en heb man op een 998 die “me ophield' ingehaald maar het gat was te groot geworden om nog bij de 3 voorliggers te komen. "de man met de 998" bleek in de paddock naast ons te staan en was erg 'geschokt' over het feit dal ik hem ingehaald had en een halve seconde sneller was dan hij.
Het was zo warm dat er werd besloten en de startopstelling in een aantal boxen te doen in plaats van in de pitstraat. Vanuit de boxen reden we een opwarmrondje, dan opstellen op de startgrid, rode vlagman man met rode vlag weg, 5 seconden rood licht, rood licht uit en GOOOOOO!!!!!!!
Nou ja, ik deed het rustig aan dus ging als voorlaatste de eerste bocht in. (het zou niet gebeuren dat ik in mijn 1e race in het 1e rondje in de 1e bocht in de grindbak zou liggen en dat gebeurde ook niet). Maar ik bagon meteen met inhalen en kwam al aan het einde van de 3 ronde mijn vriend met z'n 998 tegen met daarvoor nog 2 rijders. Na een paar ronden moed verzamelen remde ik hem er na start/finish uit en hij bleef een paar rondjes achter me. In de laatste ronde zat ik klem achter mijn voorganger die wel erg langzaam de bocht inging en kwam Mr. 998 weer langs…
Balen !!!!
Ondanks het feit dat ik na de eerste race al behoorlijk moe was ben ik toch maar gaar rijden! Mijn start ging al een stuk beter dan in de eerste race en ik kon de meeste die achter me stonden ook achter me houden. De hele race moed verzameld om Mr. 998 in te halen maar deze keer liet ie zich niet verschalken. Ik was ontzettend blij toen ik de finish vlag zag want mijn onderarmen deden echt ontzettend zeer van het harde remmen. Ik kwam met remmen steeds weer in het achterwiel van de Duc en zou wel iets sneller de bocht door kunnen maar durfde hem er niet naast te zetten.
Ik had geen last meer van Mr. 998 want die besloot dat ie te moe was voor de laatste race en hij was niet de enige want er waren nog maar 20 rijders over in mijn klasse. Ik ging toch rijden en zou me proberen te concentreren op goede lijnen rijden en goed verzitten (dat wil ik in het heetst van de stijd nog wel eens helemaal vergeten). De laatste race ging lekker soepel en ik liep steeds meer in op een voorganger die ik in de laatste ronde nog wist te passeren.
Ik had als doelstelling om geen rijdende chicane te zijn voor de rest en niet als laatste te eindigen en dat is meer dan gelukt. Na de tijdtrainingen hoopte ik stiekem dat ik onder de 2 minuten zou komen en dat is ook gelukt. Ik ben dus dik tevreden met mijn eerste race resultaten en wil zeer zeker vaker racen! 'k Had van mezelf eigenlijk niet verwacht dat ik zo fanatiek zou zijn. Inhalen is nog steeds een uitdaging maar het is een aantal keer gelukt en dus hoop ik dat dit in mijn volgende race alleen maar beter zal gaan. Ik kreeg van Claudia, een collegeracedame die overall 6e werd, de tip dat ik niet steeds achter mijn voorganger moet blijven hangen maar er naast moet gaan rijden want dat je er anders zeker nooit langs komt. Dat heb in de laatste race uitgeprobeerd en dat ging dus goed...
Erik deed het ook 'niet slecht' ;-)
Hij werd op woensdag in zijn klasse van de ZAC overall 4e ondanks wat technische probleempjes.
Ik had de dankbare taak 4 uur achter elkaar aan de muur te staan. “We stonden dankzij de 1.42.8 van Bart in de tijdtraining op plek 11 op de startgrid.
Het was erg warm in Zolder! Te warm, maar we hebben wel genoten van de 2 erg leuke en gezellige race-dagen!
Ingrid