Meivakantie 2014, Maarten van Gijzen

Meivakantie 2014

Lonneke is  met haar vriendje Timo en zijn ouders mee naar Spanje en Marieke is met haar 18 jaar oud genoeg om op zich zelf te passen, dus gaan wij maar weer eens ouderwets op de motor weg.

De donderdag voor goede vrijdag direct uit werk vandaan de motor opgehaald, koffers er op en op weg naar Hoek van Holland om van daar uit met de nachtboot over te steken naar Engeland. Zo zaten wij om een uur of half negen in het restaurant van de Stena Brittanica aan de maaltijd met een overheerlijke pint Murphys Stout. Na nog een paar van die jongens om een uur of twaalf de kooi maar eens opgezocht, de wekker loopt tenslotte weer af om half zes.

Kwart over zes er uit en zonder ontbijt naar de motor. Als we een half uur later van boord af rijden is het werkelijk prachtig weer, strak blauw en geen wolkje te zien, alleen niet heel erg warm. Na een kilometer of twintig dus maar even gestopt om wat dikkere handschoenen aan te trekken om vervolgens door te rijden naar de Little Chef aan de A12 even voorbij Colchester. Hoogste tijd voor de bekende Early Starter, gebakken eieren, worst, spek en gebakken aardappelen en natuurlijk een lekkere pot Engelse thee.

Na dit ontbijt met de TomTom op kronkelroute, via Maldon, Dartford, langs het circuit van Brands Hatch naar Eastbourne aan de zuidkust van Engeland. Verder langs de kust naar Brighton en daar vandaan door het mooie Surrey naar Petersfield. Zo komen wij aan het einde van de middag, na zo’n 350 km toeren, aan bij ons hotel “The Trooper Inn” een kilometer of vijf voorbij Petersfield. Het is nog steeds prachtig weer, dus voor dat de koffers naar de kamer gaan eerst maar een pint buiten in het zonnetje. Goed hotel mooie omgeving, lekker eten, prima biertje en een uitstekend vertrekpunt om te toeren.

De andere dag na een full cooked English breakfast dus maar weer snel op de motor en met TomTom op kronkelroute richting Christchurch aan de kust. Een mooie route met af en toe wel  heel erg smalle weggetjes met veel gaten en kuilen. Ook is op veel plaatsen nog te zien dat niet lang daarvoor er in dat gebied flinke overstromingen zijn geweest en op een aantal wegen ligt er nog veel zand en vuil. Een stuk van de route gaat door een natuurgebied waar het vee gewoon los loopt, niet om erg op te schieten maar wel mooi. Na een kleine stop in de haven van Christchurch langs de kust doorgereden naar Milford on Sea. Dit is in tegenstelling tot Christchurch wel een leuk, echt Engels aandoend plaatsje. De motor dus maar even op het parkeerterrein van de haven gestald en een wandelingetje door het stadje, de hoogste tijd ook voor een broodje en koffie. Hierna via een iets andere route, over de zelfde smalle weggetjes, tussen veel hoge heggen door weer terug naar het hotel. Alles bij elkaar een leuke route van zo’n 200 kilometer.

Zondag 1^e Paasdag staan we op met regen en dat zal het blijven doen ook tot het einde van de middag. Geen weer voor de motor, dus dan maar lopend naar Petersfield, ruim 5 kilometer langs een bochtige, onoverzichtelijke  weg, met een aardig hoogteverschil en zonder voet of fietspad. Niet echt leuk, maar je moet wat, de hele dag op je kamer zitten is ook geen optie.

Petersfield blijkt wel een leuk stadje te zijn, met gelukkig ook een behoorlijk aantal pubs. Het regent nog steeds, dus maar naar binnen bij “The Red Lion” een pub van de Wetherspoon keten. Aangezien het restaurant en de bar in ons hotel dicht is op zondag (foutje bij het uitzoeken) gaan we hier rond een uur of twee maar aan de warme maaltijd, zondag dus roastbeef met yorkshire pudding en uiteraard doperwten. Daarna een paar biertjes om het weg te spoelen en te wachten dat het iets droger wordt.
Nadat we binnen zijn gekomen is het alleen maar harder gaan regenen. Na een tijdje begint het toch iets lichter te worden en als we eenmaal weer buiten lopen begint zelfs de zon te schijnen. Een wandeling gemaakt door het dorp en langs iets wat op een kermis moet lijken. Voordat we beginnen met de terugreis eerst nog maar een hamburger bij de “Petersfield Kebab Van” op het dorpsplein en langs een supermarkt, zodat we ook nog wat te drinken hebben als we terugkomen in het hotel. Als we tegen de avond aankomen bij ons hotel is het weer strak blauw en kunnen we op het terras nog genieten van de laatste zonnestralen en ons biertje uit de supermarkt.

Maandag 2^e Paasdag is het alweer de laatste dag voor ons in Engeland. De route gaat ongeveer via Newbury, Oxford, Luton, Braintree naar Harwich, dus eigenlijk met een hele grote boog om Londen heen. Over, ook vandaag weer mooie maar soms wel heel smalle wegen, komen we rond de middag in West Ilsley, waar we bij “The Harrow” op het terras genieten van ze zon en een koffie, dat alles met uitzicht op het cricket veld. Onderweg passeren we nog een gedeeltelijk ondergelopen weg en moeten we een stuk door een centimeter of vijftien water.

Om wat meer op te schieten TomTom overgezet op snelweg vermijden, maar in de buurt van Oxford is hij even de weg kwijt en stuurt ons heen en weer op het zelfde stukje weg en daarna een industrieterrein op. Dan maar weer over op kronkelroute en nu lukt het wel. Na nog twee stops voor tanken en ijs, stoppen we in de loop van de middag in de buurt van Dunmow op een parkeerplaats aan de A120 en eten hier in het zonnetje een echte Engelse hamburger gekocht in een omgebouwde stacaravan. Ik roep dat het eerste wat ik ga doen als ik aankom bij de boot, is mijn spijkerbroek aan trekken, het is namelijk behoorlijk warm.

Als we echter de helft van de 75 kilometer naar Harwich er op hebben zitten draait het weer volledig om en rijden we in de regen en hoe verder we komen hoe harder het gaat regenen. Aangekomen bij de boot blijkt dat we nog ruim twee uur moeten wachten voor we kunnen inchecken en nog langer voor we aan boord kunnen gaan, niet echt aantrekkelijk in de regen. Een stukje verder de motor geparkeerd in de kleine overdekte fietsenstalling bij het station. Binnen was alles dicht maar in ieder geval wel warm en droog. Toen we van daar weer richting boot vertrokken was het in ieder geval wel droog geworden. Tijdens het wachten kennis gemaakt met een aantal andere motorrijders, waaronder Joost en … en met een praatje gaat de tijd altijd een stuk sneller. We gingen zoals zo vaak als motorrijders als eerste de boot op en zaten om een uur of tien gedoucht en wel in het restaurant te genieten van een lekkere kipsaté en een salade. Na het eten en een wandelingetje over de boot kwamen we in de bar Joost en … weer tegen, raakten aan de praat en werd het eigenlijk toch weer te laat.

Kort nadat we dinsdagochtend de boot zijn afgereden staan we weer gezellig in de drukke ochtendspits rond om Den Haag, zodat we met enige vertraging aankomen in Leiden.

Thuis de koffers er af, koffie gedronken een broodje gegeten en daarna gelijk door naar Wim Zielman van Triumph Bollenstreek in Hillegom om de motor weg te brengen voor een 20.000 beurt en dinsdagmiddag weer gewoon op kantoor. De Tiger kan een paar dagen uitrusten en wij een paar dagen werken.

Zaterdag 26 april de motor weer opgehaald, koffers er aan en rond een uur of twaalf vertrokken richting Schwerin in het noorden van Duitsland. Ruim 600 kilometer, dus maar gewoon over de snelweg. Na 225 km. de eerste stop, tanken en eten. Als we weer vertrekken is het licht gaan regenen, maar ik vind het niet nodig om regenhandschoenen aan te trekken. Na een kilometer of wat toch maar gestopt om handschoenen te wisselen. Enkele kilometers later was het natuurlijk droog en hebben we verder geen regen meer gehad. Na weer 225 km. de tweede stop in Sittersen, tanken en maar weer van handschoenen wisselen, klaar voor de laatste 160 km. Hoe verder we naar het noorden komen hoe beter het weer en rustiger op de weg. Zo rond half zeven staan we dan voor de deur van hotel Olifant in Schwerin. Het hotel ligt midden in het centrum, maar heeft wel een mooie tuin met terras achter het hotel. Na het inchecken, de motor in de garage gezet en daarna eerst maar even de tuin in voor een (Lubzer) biertje. De rest van de avond niet meer gedaan dan eten en wat drinken.

Zondag 27 april eerst een bezoek gebracht aan het kasteel van Schwerin. Het staat op een eiland in de Schweriner See. Gedurende eeuwen was het de residentie van hertogen en groot hertogen van Mecklenburg. Thans wordt het gebruikt als zetel van het parlement van Mecklenburg  Voor Pommeren en is gedeeltelijk museum. Hierna een flinke wandeling door de stad en een beetje bijkleuren op de diverse terrassen in de stad, een echte rustdag dus. Terug in het hotel met de kaart en TomTom in de tuin om het reisdoel van de volgende dag te bepalen. Het zou Sassnitz worden op het eiland Rügen  en gelijk via de Booking.com app een kamer gereserveerd in hotel Waterkant in Sassnitz.

Maandag 28 april het adres van het hotel in de TomTom, kronkelroute en gaan. De route gaat langs de plaatsen Wismar, Rostock en Stralsund naar Sassnitz en is ongeveer 250 kilometer. In het begin veel meren, maar ook bossen en uitgestrekte gele velden met lijnzaad. Helaas zijn er in het Noord Oosten van Duitsland nog wel een aantal wegen met kinderhoofdjes en dat is niet echt aangenaam op de motor. Zeker niet met zijn tweeën en koffers. Na een stopje om te tanken en één om een lekker Duits broodje met worst en mosterd te eten, rijden we aan het begin van de middag de brug over naar het eiland Rügen. Hier vandaan is het dwars over het eiland het nog 50 kilometer naar Sassnitz, helemaal andere kant. Waterkant blijkt een mooi hotel. Zittend in de tuin heb je een geweldig uitzicht over de zee.

Dinsdag 29 april geen verplaatsing maar een rondrit van ruim 100 kilometer over het eiland gemaakt. Vrij vlak en een grillige kustlijn met mooie zandstranden en in het noorden krijtrotsen. Met tussendoor nog een veerpont.

Woensdag 30 april rijden we via de 2 kilometer lange Strelasundbrug en Rügendamm weer het eiland af. Hebben nog even overwogen om richting Polen te gaan, maar vonden dat toch te ver worden voor een weekje. Naar het zuiden dus maar. Na zo’n 250 kilometer lijnzaadvelden, bossen, kilometers lang kasseien met veel kuilen en gaten en een overheerlijke strammer max als lunch komen we aan in Templin, ongeveer 80 kilometer ten noorden van Berlijn. Hotel Garni Zum Eichwerder is een aardig hotel midden in de stad met parkeergarage er onder, waar de motor tegen betaling van € 2,50 extra een nachtje binnen mocht staan.

Templin is een leuk historisch stadje. Van de oude stad zijn de stadsmuren in hun geheel bewaard en staan er nog drie stadspoorten overeind. Verder heeft de stad een leuk plein waar vanwege de 1 mei festiviteiten een kleine kermis met feesttent stond. Onze stadsverkenning langs de oude stadsmuren eindigde bij de brandweerkazerne aan het plaatselijke meer. Ook hier stond een podium, uiteraard met biertent en op het terrein er vlak naast, een meters hoge brandstapel. Hoogste tijd om te bieren en te eten in een ook aan het meer liggend restaurant. Na het eten was het behoorlijk druk geworden bij de brandweer en was ook de brandstapel aangestoken. Eerst een tijdje doorgebracht op het plein bij de kermis, waar diverse bandjes speelden. Ook hier bier uit plastic, maar dan wel een ander formaat en een andere prijs dan bij de festiviteiten in Leiden. De avond afgesloten bij de brandweer. Na een aantal uren was de brandstapel veranderd in een wat groot uitgevallen kampvuur.

Donderdag 1 mei een korte etappe van 175 kilometer naar Tangermünde aan de Elbe. De dag ervoor geen internet dus ouderwets naar het VVV voor een hotel, maar ook dat lukt prima. Zo zitten wij vrij snel in Hotel Stars In en weer midden in het centrum van de stad. Op de kade aan de rivier hebben de brandweer en andere reddingsdiensten al hun materieel opgesteld en geven verschillende demonstraties. Bij zulke 1 mei festiviteiten in Duitsland horen uiteraard bratwurst en bier. Tangermünde is een mooie stad met nog veel historische panden. Wel bijzonder want het schijnt dat hier in de tweede wereldoorlog behoorlijk is gevochten. De middag doorgebracht met een flinke wandeling en een terrasje.

Vrijdag 2 mei om een uur of tien in de regen vertrokken richting Schwalenberg. Onderweg viel het uiteindelijk wel mee met de regen maar wel veel natte weg. Toen ik de route ingaf op de Tomtom vond ik het al wat vreemd dat de route boven Hannover langs ging en niet er onder. Maar met kronkelroute weet je het maar nooit en rij je nooit de kortste weg. Zo’n kilometer of 30 voor de eindbestemming toch nog maar eens kijken. Voor mijn gevoel was het landschap nog veel te vlak. Bleek dus inderdaad dat ik in Schwalenbergerstrasse in Hannover had ingegeven in plaats van de plaats Schwalenberg, dus nog 90 kilometer extra. Benzinepomp opgezocht, tanken, wat eten bij de Rewe en daarna het laatste stukje. Tegen half zes na zo’n 350 km reden we dan toch Schwalenberg in en parkeerde de motor achter Schwalenberger Malkasten, precies op tijd voor happy hour.

Zaterdag 3 mei prachtig weer dus op de motor naar Einbeck een voormalige Hanzestad met meer dan 150 laat middeleeuwse vakwerkhuizen. Na hier koffie te hebben gedronken weer met een grote omweg terug naar het hotel. Op de terugweg nog een bezoek gebracht aan het NSU motorrad museum in Escherhausen (Wickensen 16)

Zondag 4 mei is het weer tijd om richting huis te gaan en na 400 kilometer, waarvan het eerste gedeelte binnendoor en het laatste stuk over de snelweg, staan we in de loop van de middag weer op de Langegracht.

Hieronder nog een paar extra foto's